سلام. گمان كنم اين توضيح كافي باشد كه در سايت ويكي‌فقه نوشته شده: توجه به اين نکته مهم است که اسلام، مسلمانان را از اين که در حال بي نيازي، تن به قرض دهند تا وسعت بيشتري در زندگي پيدا کنند، بر حذر داشته و آن را مکروه مي‌شمارد، چنانچه در روايتي پيامبر اکرم ص فرمود:از کفر و بدهي به خدا پناه مي‌برم، گفته شد اي رسول خدا ص آيا بدهي را در کنار کفر قرار مي‌دهي؟ فرمود: بلي. قرض گرفتن در صورت بي‌نيازي مکروه است و در صورت احتياج، کراهت آن کاهش مي‌يابد و هر چه ميزان نياز کمتر باشد به همان نسبت کراهت شدت مي‌گيرد. گاهي گرفتن قرض واجب مي‌شود، مثل آن جا که امر واجبي بسته به گرفتن آن باشد، مانند حفظ جان، آبرو و نفقه زن و فرزند. کسي که قادر به پرداخت قرض نيست و اميد به توانايي ندارد، قرض نگيرد، مگر به هنگام ضرورت و تنگنا و يا اين که قرض دهنده از حال وي مطلع باشد. موفق باشيد.