:) عجب... چه جالب! بله، درسته. عطرها با بوهاي متفاوت وقتي قاطي مي‌شوند... خصوصاً اين‌كه مي‌گويند هر عطري سه جور بو توليد مي‌كند؛ يك بوي اوليه، يك بوي مياني و يكي هم مي‌گويند نت پاياني! عطارها مي‌گويند عطر با بوي بدن مخلوط مي‌شود. بعضي عطرها بوي «پياز» مي‌گيرند، وقتي با بوي خود فرد سازگار نباشند! خلاصه وضع اسف‌باري مي‌شود وقتي با هم نسازند! من خودم معمولاً اگر ادوكلن بخرم دنبال رنگ‌هاي آبي هستم. هر طيف بو را با يك رنگ نشان مي‌دهند. رنگ‌هاي مشكي طيف متفاوتي دارند. زرد و نارنجي و قرمز هم. ولي ادوكلن‌هايي كه رنگ آبي دارد شيشه‌شان، معمولاً بوي تازگي و تميزي و سرحالي مي‌دهند كه طراوت يك صبح بهاري را ياد انسان مي‌اندازد. من همه‌جور عطري خريده‌ام تا به حال. بيست سال است كه شخصاً عطر مي‌خرم. از عطر دم حرمي خريده‌ام، همين مغازه عطر نجفي معروف كنار حرم، تا عطرهاي شارابوت، همان روزهاي اولي كه در صفائيه باز شد مغازه‌اش! يك‌بار عطري خريدم كه چند بار در تاكسي، نام آن را نفر بغلي پرسيد! يكي دو بار هم در خيابان پرسيدند. آن را از دكه كوچكي در فروشگاه جانبازان خيابان دورشهر خريده بودم كه بعد هم جمع شد و ديگر نتوانستم از آن عطر گير بياورم. اگر چه خيلي دنبالش گشتم. مشكل اين بود كه اسم عطرها قلابي‌ست. هر مغازه‌اي انگار اسم‌هاي خاص خود را دارد كه در ساير مغازه‌ها متفاوت است! غير از ادوكلن كه اسم‌هاي منحصر دارند. خيلي خوب است كه كلاس شادي داريد. قطعاً معلّم خوبي هستيد. بهتر از معلّم‌هاي دوران كودكي ما. موفق باشيد. :)