سلام. بيشتر دوست داشتم كودك‌هاي تازه‌اي مي‌داشتم؛ نوزادهايي كه ونگ‌ونگ كنند و دوباره مرا از لذّت رشدشان بهره‌مند سازند. تپلي و شلي كودكانه زيباست، روي پا خواباندن بچه‌ها، در آغوش گرفتن و روي شانه آروغ‌ زدنشان. خدا اين‌طور ما را خلق كرده اصلاً كه ناخودآگاه با كودكان احساس مهرباني كنيم. شايد همين حس‌ّ است كه نسبت به جوجه‌ها هم محبّت مي‌آورد. آن‌ها نيز رفتارهاي كودك‌واري دارند. تشكر از توجه شما. :)