دو تا انتقاد دارم به شما؛ 1. نياز به كمي بحث و بررسي دارد يعني چه؟ آيا اين مطلب حياتي نيست؟ به آخرت من و شما بند نيست؟ به جهنم و بهشت ربط ندارد؟ اصلاً به اصل دليل خلقت ما بازنمي‏گردد؟ پس اصل بحث اين است و اگر نياز به بحث دارد وارد بحث شو. اگر احساس ترديد كردي، نسبت به رسيدن به يقين مسئوليت داري و تكليف خواهي داشت كه به جواب برسي! 2. دلايل ظاهري؟ واقعاً آن‏چه شما در پاسخ بنده ديديد دلايل ظاهري بود؟ رفتار من و شما ظاهر است، ولي استدلال عميق است و ظاهر نيست. اگر استدلال بنده نادرست بوده بايد مشخص كرد كجا. اما ورود به بحث استدلالي علمي هرگز ظاهر نيست. ظاهر آن قيافه و لحني است كه مسعود موقع صحبت به خود مي‌گيرد و مخاطب را دچار رعب مي‌نمايد. استدلال باطن قضيه است. اما نسبت به شخصي كه فرموديد مخاطب نامه بنده بوده است، بنده هيچ تماسي با ايشان نداشتم و خبري ندارم و پاسخي هم از سوي ايشان دريافت نكرده‌ام. عادت هم ندارم به شنيده‌ها اعتماد كنم كه در اسلام نهي شده است اعتماد سريع به شنيده. البته اگر حتي خود آقاي م بيايد و دست مسعود را هم ببوسد تفاوتي نمي‌كند، مهم اين است كه استدلالاً پاسخ دهد و مسعود را از انحراف روشي و علمي تبرئه كند. قبل از آشنايي با مسعود هم ياد گرفته بودم كه بدون استدلال چيزي را نپذيرم و استدلال مسعود را پذيرفتم كه هفت سال همكاري كردم و استدلال قوي‌تر يافتم كه از ايشان دست كشيدم و حضرت امير ع فرمودند: دينتان را به هيچ شخصي گره نزنيد. معيار كلام حق است و مسعود با انحراف از حجيت فعلي از ايدئولوژي شيعه و آسيدمنير منحرف شده است. ياعلي