متأسفانه متوجه تفاوت «شاه» با «رهبر» نشده‌ايد. اگر متوجه اين تفاوت بوديد اين‌طور قضاوت نمي‌كرديد. شاه در امور مملكت دخالت مي‌كند، زيرا خود را مالك جان و مال و ناموس ملّت مي‌داند. شاه هر زميني را كه بخواهد تملّك مي‌كند، هر جاني را كه بخواهد مي‌گيرد، زيرا هيچ مقامي را بالاتر از خود نمي‌بيند تا جلوي او را بگيرد. اما رهبر تنها يك مأمور است؛ مأموري از جانب ملّت تا چشم آنان باشد، تا از بالا بر كار مسئولين نظارت نمايد تا اگر از مسير عدل و انصاف خارج شدند، اگر خيانت كردند، مردم را آگاه نمايد. به سيره رهبري نظام اسلامي از ابتدا تا امروز بنگريد، هر دو فردي كه اين منصب را متصدّي بودند، در كدام امور مستقلاً و بلاواسطه اقدام نمودند و كاري اجرايي را در كشور بر عهده گرفتند؟! امام راحل (ره) كي و كجا دخالت در امور مملكت نمود؟! ايشان وقتي خلافي از رئيس جمهور ديد، فقط به مردم اطلاع داد، بيانيه داد. وقتي فساد قائم مقام رهبري را ديد، فردي كه خبرگان او را برگزيده بودند، اين فساد را به مردم اطلاع داد. اصلاً نقش رهبر همين است. او خدا را بالاي سر خود مي‌بيند و فرستادگان خدا را. او جرأت تخلّف از اوامر الهي را ندارد. و دقيقاً چون جرأت تخلّف ندارد، خبرگان او را معرفي كرده‌اند به مردم. مردم هم او را امين خود گرفته‌اند. زيرا مردم رأساً نمي‌توانند مسئولين را نظارت كنند. زيرا هميشه مسئولين راه‌هايي براي فريب در اختيار دارند. زيرا مسئولين جريان قدرت و ثروت و اطلاع را در دست دارند. رهبر آن‌جا نشسته به نيابت از مردم، تا چشم آنان باشد، بيدار باشد و ببيند و اگر انحرافي پيدا شد، خبر دهد. اين را با شاه مقايسه نكنيد. اين ظلم و بي‌انصافي‌ست.