چون در مرزهاي دانش هستند. توجه كنيد به يك مطلب مهم. تصميم‏گيري براي مردم عوام كار بسيار ساده‏اي است حتي در پيچيده‏ترين مسائل حكومتي و سياسي. مثلاً امام ره مي‏گويد برويد جبهه. حالا مردم خيلي راحت فقط بايد انتخاب كنند، اگر با انقلاب هستند بايد بروند و اگر جانشان را دوست دارند، انقلاب را رها مي‏كنند. پيچيدگي كار در علايق و دست‏بريدن از اموال و جان‏شان است. ولي براي امام ره مطلب به اين سادگي نيست، او براي اين‏كه بتواند حكم به ارتداد سلمان رشدي بدهد بايد ساعت‏ها فشار به ذهن و فكر خود بياورد، احكام را بالا و پايين كند تا بتواند تشخصي دهد و تصميم بگيرد. كساني كه در مرز هستند تصميماتشان دشوار است و طبيعتاً خطايشان سخت شكننده و درست‏شان نيز بسيار پرسود. تصور كنيد يك قطره آب. آن مولكول‏هايي كه در مرزها قرار گرفته‏اند بيشترين فشار را تحمل مي‏كند تا قطره را به صورت منسجم روي سطح نگهدارند و اگر قطره بخواهد در سطح شيب‏دار مثلاً روي برگ حركت كند، اين مولكول‏هاي مرزي هستند كه مسير را انتخاب مي‏كنند و سايرين از لغزندگي و رطوبت ادامه آن‏ها سود مي‏برند و به سادگي حركت مي‏كنند. كسي كه در مرز است يعني پيشوا ندارد، مي‏دانيد اين يعني چي؟ يعني كسي جلويش نيست كه خيلي راحت بتواند او را ببيند و تعقيب كند. پيشوايش امام زمان عج است كه از نظرها غايب است، كتاب قرآن و احاديث است كه فهم تخصصي آن ساده نيست. چنين كسي مي‏تواند منجي يك جامعه باشد و يا آن را به لجن بكشد. در هر صورت خواص اين‏گونه‏اند.