سلام. شايد حق با شما باشد. شايد اصلاً ارزش وقت گذاشتن نداشته باشد. شايد اصلاً هم به درد مطالعه عموم مردم نخورد. به همين دليل است كه در يك خبرگزاري عمومي منتشر نكردم و به شكل كتاب و مقاله هم در نياوردم. بلكه، در وبلاگ، جايي كه براي گفتن حرف‌هاي شخصي‌ست، جايي كه براي گفتن چيزهايي‌ست كه هر انساني دوست دارد بيان نمايد، چه به درد ديگران بخورد يا نخورد، در چنين محلي قرارش دادم. خوبي وبلاگ همين است. جايي‌ست براي خود انسان، به دور از تمامي محيط‌هاي نشر عمومي و تبليغاتي و رسانه‌اي. مخاطبين هم ناگزير نمي‌شوند وقت خود را تلف نمايند و بخوانند. هر كه خوشش آمد و خواست وقت خود را بيهوده صرف نمايد، تا چون صاحب وبلاگ وقتي بي‌ثمر را در فراغت بگذراند، مي‌آيد و مي‌خواند. بعضي، فيلم‌هاي مختلف در شبكه‌هاي مجازي موبايلي مي‌گذارند و اين‌طور وقت خود را صرف مي‌نمايند، بعضي نيز با نوشتن پاره‌اي حرف‌هاي به درد نخور وقت خود را هرز مي‌دهد. متأسفانه عمر ماست كه هر روز در گذر است و اگر قدر ندانيم از دست مي‌رود. تشكر از توجهي كه به اين وبلاگ داشتيد. موفق باشيد و إن‌شاءالله از وقت خود به بهترين نحو ممكن استفاده بفرماييد، تا گرفتار اين بي‌كارگي‌ها و وقت‌تلف‌كردن‌ها نشويد. در پناه حق.