سلام عليكم.
سيد مهدي عزيز!
در نوشتن به وادي افراط افتاده‌اي و همه چيز و همگان را از وراي عينك بدبيني و بدگماني ديده‌اي. نمي‌گويم كه دغدغه نداشته باش. اما مي‌گويم مگر اين ليوان نيمه پر نداشت؟! نقد منصفانه ذكر محاسن و معايب است و ارائه راهكار آن‌هم از دوستي كه اهل راي و تامل است و دانش‌آموخته فرهنگستاني بس نكته‌سنج!
اميدوارم اين نكته آخر را به دل نگيري اما در آن‌چه كه تقسيم كرده‌اي، جايگاه خود را در كجا ديده‌اي؟ تو كه مي‌داني كه سربازان جنگ نرم، از همه سو در احاطه‌اند، خواهش مي‌كنم در نوشته‌هايت، دلجويي از آنان بنما و اشاره‌اي هم قرب صبح نما كه كه ناصران دينش را وعده نصرت فرموده است و وعده پيروزي نهايي را به مستضعفان داده است.