با سلام. نخست اين‌كه در تاريخ يعقوبي خواندم سه تا بودند؛ هابيل، قابيل و شيث. از هابيل نسلي نماند و دو نسل در تاريخ؛ فرزندان شيث و فرزندان قابيل. تا اين‌جا را فقط توانستم بفهمم. ولي متأسفانه جملات شما به زبان فارسي سره نيستند و بنده قادر نيستم مقصود شما را از كلماتي كه در كنار هم قرار داديد متوجه شوم. ظاهراً تمايل داريد مانند آخوند واژگان را مبهم كنار هم قرار دهيد و احتمالاً در نهايت بنويسيد: «فتأمّل» و همه غرض و اراده جدّي‌تان را در همان يك كلمه بگنجانيد، تا صدها استاد صدها سال خود را پاره نمايند تا غرض شما از آن فتأمّل را كشف نمايند و هزاران شاگرد را به زحمت اندازند! اگر مي‌نويسيد تا بفهمانيد، بايستي كلمات‌تان با هم «ربط» داشته باشند و فعل و فاعل، مبتدا و خبر در جاي درستي قرار بگيرند تا چيزي فهمانده باشيد. ولي اين‌طور كه شما واژگان را به كار مي‌گيريد، حتي كسي كه مطوّل هم خوانده باشد چيزي نمي‌فهمد، چه برسد به امثال حقير كه به مختصر قناعت نموديم! وبلاگ شما را هم ديدم، آن همه پست در وبلاگ‌تان بود، ولي دريغ از يك تفاهم كوچك! يعني آن‌جا نيز قادر نشدم چيزي بفهمم. چيز كه هيچ، حتي چيزكي! نمي‌دانم هدف شما از دشوارنويسي چيست! شايد بسان عرفا، مي‌نويسيد تا كسي نفهمد، چون رازي كه در عبارات خود نهان مي‌داريد. اگر چنين باشد، اصلاً چرا بايد نوشت؟! يعني بنويسيم كه كسي نفهمد؟! و شايد هم مخاطب تنها كساني‌اند كه غيب بدانند و طوري نوشته مي‌شود كه جز خواصّ اهل كشف و شهود، هيچ غيري، علمي نياندوزد. در هر صورت متشكرم كه نظر خود را بيان فرموديد، ولي كاش مي‌توانستم اين نظر شما را «بفهمم»! ياعلي