كودكان با اسبابي بازي مي‌كنند كه به آن‌ها مي‌گوييم اسباب‌بازي. ثروتمندان بعضي با پول بازي مي‌كنند، بعضي با سهام و بورس بازي مي‌كنند، بعضي‌شان هم با اموال‌شان؛ خانه و ماشين و كلكسيون‌هايشان. متأسفانه بعضي اهل علم هم با الفاظ و واژگان بازي مي‌كنند. اين‌ها همه‌اش انواع بازي‌ست. ولي زندگي بازي نيست و براي سرگرمي آفريده نشده‌ايم. از نوشته‌هاي شما گمان مي‌برم كه اهل علم هستيد، ولي از آن عده‌اي كه به جهت ناملايماتي كه ديده‌اند يا شنيده‌اند، سرخورده و غمگين شده‌اند، در لاك تنهايي و انزوا فرو رفته‌اند و در كنج عزلت و خلوت، مشغول بازي با الفاظ و معاني‌اند، چيزهايي كه روزي به آن‌ها تعلّق خاطر داشته‌اند، ولي چون به ارزشي كه توقّع داشتند به عبارات‌شان داده شود نرسيدند، اين سخت‌نويسي را پيشه كرده، دردهاي درون را تسكين مي‌دهند. صادقانه گفتم تا تذكار باشم. اميد كه خداوند راه هدايت و صواب را نشان همه‌مان دهد و تمام آگاهان، علم خود را آن‌گونه كه بايد و شايد بروز دهند و به كژنويسي پناه مبرند! الله يارتان.

متأسفانه زبان فارسي يا پارسي را پاس نمي‌داريد يا نمي‌خواهيد كه بداريد، يا نمي‌توانيد يا اصلاً مگر مي‌شود بتوانيد و نخواهيد كه بداريد! خلاصه، بازي مي‌كنيد با الفاظ و به اين بازي دلخوشيد. خب، هر انساني يك دلخوشي نياز دارد. شما هم سرگرم هستيد الحمدلله به اين بازي با الفاظ. خوش باشيد!

با سلام. نخست اين‌كه در تاريخ يعقوبي خواندم سه تا بودند؛ هابيل، قابيل و شيث. از هابيل نسلي نماند و دو نسل در تاريخ؛ فرزندان شيث و فرزندان قابيل. تا اين‌جا را فقط توانستم بفهمم. ولي متأسفانه جملات شما به زبان فارسي سره نيستند و بنده قادر نيستم مقصود شما را از كلماتي كه در كنار هم قرار داديد متوجه شوم. ظاهراً تمايل داريد مانند آخوند واژگان را مبهم كنار هم قرار دهيد و احتمالاً در نهايت بنويسيد: «فتأمّل» و همه غرض و اراده جدّي‌تان را در همان يك كلمه بگنجانيد، تا صدها استاد صدها سال خود را پاره نمايند تا غرض شما از آن فتأمّل را كشف نمايند و هزاران شاگرد را به زحمت اندازند! اگر مي‌نويسيد تا بفهمانيد، بايستي كلمات‌تان با هم «ربط» داشته باشند و فعل و فاعل، مبتدا و خبر در جاي درستي قرار بگيرند تا چيزي فهمانده باشيد. ولي اين‌طور كه شما واژگان را به كار مي‌گيريد، حتي كسي كه مطوّل هم خوانده باشد چيزي نمي‌فهمد، چه برسد به امثال حقير كه به مختصر قناعت نموديم! وبلاگ شما را هم ديدم، آن همه پست در وبلاگ‌تان بود، ولي دريغ از يك تفاهم كوچك! يعني آن‌جا نيز قادر نشدم چيزي بفهمم. چيز كه هيچ، حتي چيزكي! نمي‌دانم هدف شما از دشوارنويسي چيست! شايد بسان عرفا، مي‌نويسيد تا كسي نفهمد، چون رازي كه در عبارات خود نهان مي‌داريد. اگر چنين باشد، اصلاً چرا بايد نوشت؟! يعني بنويسيم كه كسي نفهمد؟! و شايد هم مخاطب تنها كساني‌اند كه غيب بدانند و طوري نوشته مي‌شود كه جز خواصّ اهل كشف و شهود، هيچ غيري، علمي نياندوزد. در هر صورت متشكرم كه نظر خود را بيان فرموديد، ولي كاش مي‌توانستم اين نظر شما را «بفهمم»! ياعلي

انگليسي بودن وي در متن اصلاح شد. تشكر از اين‌كه اشتباه مليّت راسل را تذكر داديد.

از التفات شما به وبلاگ حقير سپاسگزارم.