همه احكام پروردگار و تمامي تعاليم انبياء حكيمانه است و در بن‌بست‌هاي زندگي راهگشا. ما معمولاً از جنبه منفي به «طلاق» نگريسته‌ايم و فرصت‌هايي را كه براي حل مشكلات غيرقابل حل پيش روي ما قرار مي‌دهد كم انگاشته‌ايم. طلاق هم يكي از احكام متعالي الهي‌ست كه مسيحيت با حذف آن از شريعت موسي (ع) آسيب شديدي به امنيت اجتماعي بندگان خدا زد و اسلام با بازگرداندن آن، جاي خالي‌اش را دوباره پر كرد. مي‌دانيم در سال‌هاي اخير آمار طلاق افزايش يافته است و موافقم كه اين امر اسباب نگراني‌ست. اما تا واقعيت آن را نپذيريم و به صورت جدّي عوامل آن را بررسي نكنيم، نمي‌توانيم اين افزايش آماري را كنترل و مهار كنيم. بنده مفصلاً به مسأله طلاق پرداخته و در قالب بيان يك تجربه واقعي، سعي نموده‌ام آن مقداري كه توان داشته‌ام از عواملش سخن بگويم، به صورت غيرمستقيم و در قالب روايت ماجرايي واقعي. در اين بين، بدون ترس و واهمه از آبرو، واقعيت «طلاق» خود را نيز ثبت كرده‌ام، تا مخاطبين بدانند با فردي كه اين تجربه را داشته مواجه هستند و گوينده «از سر شكم‌سيري» سخن نمي‌راند! اميد كه خداوند راه هدايت را به همه ما نشان دهد و نويسنده را نيز كه بيش از همه محتاج پند و اندرز و نصيحت و راهنمايي‌ست از هدايت خويش بهره‌مند سازد. تشكر از توجهي كه به وبلاگ حقير داشتيد. موفق و مؤيد باشيد. در پناه حق.