سلام. وبلاگ كه خرجي ندارد! اصلاً براي همين اين‌قدر مشتري دارد. من هم هيچ خرجي براي وبلاگ نكرده‌ام تا به حال. نه هاست خريدم و نه دامين و نه قالب. قالب را كه خودش دارد. همان را استفاده كردم. دامين هم دامين خود وبلاگ است. هاست را هم كه خودشان در اختيار دارند. اما درباره با سرعت و حجم، من فقط يك حساب اينترنت خانگي دارم، از فن‌آوا، كه براي تمامي مصارفم مي‌باشد. اين وبلاگ را هم با همين پهناي باندي كه دارم به روز مي‌كنم. خيلي هم هزينه ندارد. وبلاگ به خاطر رايگان بودنش مقبول است. اگر مي‌خواست هزينه داشته باشد كه كسي سراغش نمي‌رفت. اما در رابطه با ميز لپ‌تاپي كه نشاني داديد... حدس مي‌زدم كه نشدني باشد! اين قبيل ابزارها بيشتر از آن كه محتاج MDF باشند، نيازمند يراق هستند. در فيلم دقت بفرماييد. يراقي كه استفاده شده تا پايه‌ها در هم بپيچند و ميز را نگه دارند،‌ اين‌ها ابزارهاي معمولي نيستند كه به سادگي بتوان تهيه نمود. اين‌ها را همان شركتي كه مي‌خواهد ميز را بسازد، خودش طراحي كرده و ساخته است. اين سايت را ببينيد: http://shahreyaragh.com اگر يراق مورد نظر را در اين سايت پيدا كرديد، بعد مي‌توانيد برويد سراغ ساخت آن ميز. و گرنه ابتدا بايد تراشكار پيدا كنيد تا اين يراق‌هاي فلزي را براي شما بسازد! موفق باشيد.

سلام. اين نشاني كه شما گذاشتي كه قابل باز كردن نيست. حالا لينك درستش رو بذاريد برم ببينم، شايد اصلاً خونگي نشد بسازيم. چون بعضي از طرح‌ها ابزارها و يراق‌هاي خاصي لازم دارند كه پيدا نمي‌شه.

سلام. نيروگاه، از ميدان توحيد كه بگذريد، يك پل بزرگ روبه‌روي شماست، جايي كه قبلاً ميدان اميني‌بيات قرار داشت. از روي پل كه بگذريد، دو سه كوچه كه بگذريد، خياباني سمت راست شماست كه نبش آن خيابان و در سمت چپ، شركت بزرگ فروش چوب را مي‌بينيد. نماي تمام مغازه هم از چوب است. نشاني آن را روي نقشه پيدا كردم، اين است: http://www.google.com/maps?f=q&z=16&q=34.649443,50.849023 معمولاً از 8 صبح باز مي‌كنند، ولي متصدّي دريافت سفارش ظاهراً بعد از 9 مي‌آيد. در سمت خيابان توحيد را بسته‌اند و از در داخل كوچه كه يك در بزرگ گاراژي‌ست بايد وارد شويد. بيشتر اوقات هم چندين نجّار در حال سفارش هستند. موفق باشيد إن‌شاءالله. راستي، اگر بخواهيد در بسازيد براي كمد يا كابينت، نياز به سوراخ مخصوص «گازر» داريد. دستگاه آن را هم دارند، ولي وقتي من رفتم گفتند خودتان بايد استفاده كنيد. يعني وقت نداشتند. خودم درهاي كمدها را زير دستگاه گازرزن گذاشتم كه سوراخ‌كاري‌هاي مربوط به لولاهاي مخصوص را انجام مي‌دهد. خلاصه اگر با پرينت كات‌مستر برويد، خيلي سريع‌تر به جواب مي‌رسيد. فراموش نكنيد دورهايي كه بايد نوار بخورد پس از برش، زير عدد مربوطه با مداد خط بكشيد. يا بايد به خودشان بگوييد تا خط بكشند. موفق باشيد. يه چيز ديگر، اگر نئوپان ملامينه سفارش مي‌دهيد، بستن پيچ‌ها خيلي سخت خواهد بود، من كه فشار زيادي به دستم آمد. چون نئوپان بافت غيرهمگن و در بعضي جاها خيلي سخت دارد، بر خلاف MDF. يا بايد تحمّل درد كف دست را داشته باشيد و يا از دوستان و رفقا بايد پيچ‌گوشتي برقي امانت بگيريد. ياعلي

إن‌شاءالله هميشه موفق باشيد.

بسيار عالي. با ديدن طرح كشيده شده، گمان كردم شايد در گروه رشته‌هاي هنري تحصيل كرده باشد. إن‌شاءالله هر جا كه هستيد موفق و مؤيد باشيد. باز هم سپاس از زحمتي كه كشيديد.

تشكر. اين‌طور كه من متوجه شدم، ظاهراً طبقه پايين تخت است و طبقه بالاي آن ميز تحرير كه چراغ مطالعه هم دارد و رايانه هم روي آن قرار مي‌گيرد. احتمالاً جلوي آن هم بايد صندلي قرار بگيرد. طبيعتاً وقتي از مير تحرير استفاده مي‌شود بايد تخت پايين بسته باشد تا جلوي دست و پا را نگيرد. تخت هم پايه ندارد و تمام وزن آن روي زنجيرهايي مي‌آيد كه آن را به بخش ديواري متصل كرده‌اند. تشكر. ايده خوبي‌ست. لطف فرموديد ارسال كرديد. به نظرم رسيد بپرسم رشته و تخصص تحصيلي شما چيست؟

چه كاريه حالا... سرتان خلوت شد بعد زحمت بكشيد. من خودم هم وقتي سرم به كار مهمي گرم باشد سراغ اين‌طور هابي‌ها نمي‌روم. حتي اگر ايده‌اي به ذهنم برسد، فوري جايي عنوان آن را يادداشت مي‌كنم و مي‌اندازم در فولدر IDLE، جايي در رايانه‌ام كه مخصوص كارهاي زمان بي‌كاري‌ و فراغت‌ست. هر وقت هم سرم خلوت باشد، اين فولدر را باز مي‌كنم و يكي از ايده‌هاي جذاب را براي انجام برمي‌گزينم. شما هم بگذاريد براي بعد. تشكر از لطفي كه مي‌فرماييد. ياعلي

دشمنتان شرمنده. قد خودم حدود 180 است. كمد را ده سانت كمتر گرفتم كه تحت سلطه‌ام باشد و فراتر از خودم نرفته باشد (!)؛ 170 قد كمد است. حدود 20 سانت از بالا رها كردم، جايي باشد براي گذاشتن وسايل دم دستي. هفت سانت هم از پايين پايه دادم، براي استحكام بيشتر كمد و همچنين فاصله گرفتن درب كمد از زمين. پس باقي ماند 140 سانتي متر. ارتفاع درب كمد همين‌قدر است. عرض هم كه 60 سانتي متر. بچه‌ها تقريباً حدود 120 سانت قد دارند خودشان. دستشان را دراز كنند راحت به 140 سانتي‌متري مي‌رسد. وقتي داشتم اين كمدها را مي‌ساختم به سرم زد، گفتم با اين درآمد كلاني كه دارد نجّاري، برنامه‌نويسي را رها كنم، بچسبم به نجّاري، چهارتا كار از رفقا بگيرم، چند تا تير و تخته را كه پيچ كنم، چند برابر برنامه‌نويسي درآمد دارد؛ ساعتي اگر حساب كنيد! ولي خب... هنوز تصميم قطعي نگرفتم!