اتفاقاً به فكر تخت‌خواب هم بودم. و اتفاقاً تخت‌خواب از همه اين‌ها ساده‌تر است. زيرا اصل فشار و وزن و بار حاصله را آن بخشي بر دوش مي‌گيرد كه راحت مي‌روي از بازار كهنه (سر آذر)‌ مي‌خري. تمام تخت‌هاي امروزي بخش مركزي ساده و مشخصي دارند، چند تكه چوب ضخيم به شكل قوطي كه تشك بر روي آن‌ها قرار مي‌گيرد. ولي آن‌بخشي كه زيبايي تخت را فراهم مي‌آورد تنها يك چارچوب دور است. مي‌شود از رنگ‌ها و طرح‌هاي مختلف ملامينه براي آن استفاده كرد. اما طرح ساخت تخت را تصويب نكردم. چرا؟! به چند دليل؛ نخست اين‌كه الآن بچه‌ها هر شب رختخواب خود را پهن مي‌كنند و صبح هم جمع مي‌كنند و در اين فعاليت، هم ورزشي كرده‌اند و هم بر قدرت بازو افزوده. حيف است اين فرصت زورآزمايي از ايشان گرفته شود. دوم اين‌كه فضاي زيادي را اشغال مي‌كند و جاي بازي بچه‌ها را مي‌گيرد و ديگر نمي‌توانند بدوند و ورجه‌وورجه كنند. سوم اين‌كه بچه‌اند ديگر، مثل بچگي خودمان، هوس پريدن روي تخت و اين‌چيزها، مي‌زنند و داغانش مي‌كنند! كمي نوجوان شوند، بعد براي تخت اقدام نمايم. اين شد كه طرح آن را بايگاني كردم! :) اما تخت‌خواب كمجا كه فرموديد، يعني در ديوار مثلاً پنهان شود، قطعاً نياز به استفاده از چارچوب‌هاي آهني دارد، زيرا در عين تحمّل وزن بايد باريك باشد و لولا داشته باشد. به نظرم چارچوبش بايد آهني باشد و چوب تنها براي اطراف آن به كار رود. نياز به جوشكاري و ابزارهاي بيشتري دارد كه... شايد سال‌هاي بعد! تشكر از توجه شما به مطلب.