سلام. قدم رنجه فرموديد برادر. اسباب خوشحالي‌ست كه نظر شما را مي‌خوانم. اگر چه ممكن است هرگز دست به آچار نشويد، اما تجربه خودم را عرض مي‌كنم، شايد دست به آچارتان كند: خدمت‌تان معروض مي‌دارم كه «فرصت روحي» عجيبي در حين كار «يدي» حاصل مي‌گردد. وقتي دست‌هاي انسان مشغول كار است، ذهن آزاد مي‌گردد. من شخصاً هنگام چنين كارهايي به هر چه كه مي‌خواهم مي‌انديشم. بعضي معضلات فكري اصلاً حل مي‌شود. مثلاً ترديد داري اصالت با وجود است يا ماهيت (!)، هر چه مي‌خواهي تمركز كني، ذهنت آشفته است و جمع نمي‌گردد، اما وقتي پيچ‌گوشتي دستت مي‌گيري و مشغول كار مي‌شوي، سكوتي پيرامونت را فرا مي‌"گيرد و نوعي حالت خلسه و فراغ دست مي‌دهد و ذهن مي‌تواند روي هر موضوعي متمركز شود. نمي‌دانم دليل علمي اين مطلب چيست، اما حتي خياطي، حتي نقاشي، حتي تعمير ماشين، وقتي سرم داخل موتور ماشين است، ذهنم خلاص مي‌شود از تشتّت و قدرت تمركز بيشتري مي‌يابد. تشكر از اين‌كه نظر خود را بيان فرموديد و اسباب دلگرمي نگارنده شديد. موفق و مؤيد در پناه حق.