تشكر از لطف‌تان. روزهاي اول طلبگي، سال 76 و 77، مدتي با استادي آشنا بودم، در مسجدش به ما طب سنتي درس مي‌داد. بعد هم نوارها و CDهاي زيادي به دستم رسيد، همين شلوغ‌كن‌هاي طب سنتي. امروز معتقدم، همان‌قدر كه طب مدرن با داروهاي شيميايي هوچي‌گري مي‌كند، آن‌چه به نام طب سنتي بر سر زبان‌ها افتاده است، سِره پيش نمي‌رود و مصيب نيست. جهان پست‌مدرن اساساً جهان چسبنده به «طبيعت» است. نيچريسم همان‌قدر كه آمريكايي‌ها را به ساخت كارخانه‌هاي داروسازي‌اي مانند «نيچرميد» وادار كرده، ايراني‌ها را نيز به «عرقيجات و دم‌نوش‌ها» كشانده. اين نيز يك فرصت سوءاستفاده از اميال بشر است. نسخه ايراني پسامدرن. انكار نمي‌كنم كه مواد غذايي خواصي دارند، اما به قول دوستي قديمي: «حافظه‌اي كه با چند دانه مويز بيايد، با يك قاشق ماست مي‌رود!» پيچيدگي بدن انسان و ارتباط تنگاتنگش با روح (عامل مغفول در طب و پزشكي) سبب مشكلات فراوان شده. شما اگر به زندگي ابن‌سينا به عنوان پدر طب سنتي نيز بنگريد، همان‌قدر مدرن بود و تجربه‌گرا، كه پزشكي امروز. سنّت ما هم همان‌قدر «غيراسلامي‌»ست كه تجدّدمان. حضرت امير (ع) نان و نمك مي‌خورد و هرگز يك وعده غذاي گرم نخورد، دروازه قلعه خيبر را كند. خدا رحمت كند شيخ بهلول را، وقتي پرسيدند: راز عمر دراز شما چيست؟ گفت: همه عمر نان و ماست خوردم! حالا آن برادر مي‌گويد ماست اسيد لاكتيك دارد، اسيد لاكتيك در موتور هواپيما به كار مي‌رود، پس... مقاصد و اغراض را بايد ديد و فهم و بصيرت را. نبايد مقهور صداها شد. امروز صداها زياد شده‌اند، تأثير را بايد منوط كنيم به تشخيص صحيح از سقيم. نپذيريم كه طب سنتي چون سنتي‌ست، طب اسلامي‌ست و يا برتر از طب مدرن! اگر عميق بنگريم، اصلاً ابن‌سينا از پايه‌ريزان عصر مدرن است، آثار او به غرب رفت و آن تحوّلات عظيم را در نظام آموزشي غرب پديد آورد و به گمان ضعيف و نارس حقير، پزشكي امروز مولود طب ابن‌سيناست! يعني پزشكي همان مسير تجربه‌گرايي را ادامه داد كه او در پيش گرفت. تشكر از لطف‌ شما.