وبلاگ :
شايد سخن حق
يادداشت :
نسبت عقل و دين 28
نظرات :
0
خصوصي ،
4
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
حامد
از پاسختان ممنونم. پاسخ بخشي از سوالم را از فرمايشتان دريافتم. بخش ديگر سوالم را با ذکر مثالي توضيح مي دهم. آنگونه که برداشت کرده ام فقيه مي گويد اگر به منزل کسي رفتيم که حتي گمان داريم که اهل شراب خوردن است، و يک ليوان نوشيدني به ما تعارف کرد، ما وظيفه اي نداريم که بپرسيم که در اين ليوان، شراب است يا شربت! در نتيجه اگر خورديم و فهميديم که شراب بود، ما گناهي نکرده ايم هرچند شراب اثر وضعي خود را مي گذارد و ما مست مي شويم!
بنده هر چند حکمت حکم شرعي اخير را نمي دانم ولي مي پذيرم. جايي که پذيرش آن برايم غير معقول است، قياس يا تعميم حکم بالا به مسائلي همچون اسرائيل است. اين که ما وظيفه اي نداريم در مورد اجناس و کالاهاي اطرافمان تحقيق کنيم که ساخت شرکتي حامي صهيونيسم هست يا خير. بعد اگر آن کالا واقعا مرتبط با صهيونيسم بود، اثر وضعي آن اين مي شود که بر ثروت صهيونيسم افزوده مي شود و گلوله اي بر سينه ي کودک فلسطيني اصابت مي کند. اثر آن مي شود که فيلم هاي ضد اسلام ساخته مي شود و ...
بعد ما به راحتي از سايت هايي مثل گوگل و برنامه هايي مثل وايبر روزانه استفاده کرده و مي گوييم وظيفه نداريم تحقيق کنيم که آيا اين ها سودي به صهيونيسم مي رسانند يا خير!
پاسخ
أحسنت. به نكته دقيقي اشاره فرموديد. بنده نيز در عرايضم مدام تأكيد كردم كه «فقه موجود» اين‌گونه معتقد است. از همين روست كه سال‌هاست فقهايي پيدا شده‌اند كه دم از «فقه حكومتي» مي‌زنند؛ يعني فقهي كه منفعل نيست و به صورت فعّال در عرصه زندگي بشر وارد مي‌شود. امروزه فقه ما صرفاً پاسخگو به مسائل مستحدثه است، و به همين مشكلات كه مي‌فرماييد دچار شده‌ايم. نمودار
http://rastan.parsiblog.com/Posts/276
را ببينيد. در اين سايت هم مي‌توانيد بيشتر درباره مسائل مورد نظرتان اطلاعات كسب بفرماييد.
http://www.fiqhehokomati.ir
ما در آستانه يك رويداد عظيم در حوزه‌هاي علميه شيعه هستيم؛ تحوّلي در امر فقاهت در حال رويدادن است. همان پرشي كه از «اخباري‌گري» ما را به «اصول» رساند. امروز از فقه منفعل به سوي فقه پويا و فعّال در حال رويدادن است. موفق باشيد.
+
حامد
حامد:
ممنون، برخي از وسايل اطرافمان مثل کامپيوتر و يا موبايل ممکن است ساخت شرکتي باشد که حامي اسرائيل است و همان شرايط تقويت دشمنان اسلام که عرض کرديد را داشته باشد. آيا ما وظيفه داريم که تحقيق کنيم که وسيله اي که استفاده مي کنيم حامي صهيونيسم است تا ديگر استفاده نکنيم؟ با وجود اينترنت چنين تحقيق کردني راحت است و ما مي توانيم با اين کار در نجات جان فلسطيني سهيم باشيم. با اين شرايط آيا بر ما واجب مي شود چنين تحقيقي بکنيم؟
پاسخگو:
اگر اسرائيل مسلم باشد استفاده از آن شبكه جايز نيست لكن اگر اين امر مسلم نباشد في نفسه مانعى ندارد
پاسخ
... اما مثلاً همين تنباكو را مرحوم ميرزاي شيرازي حرام اعلام كرد. اما آن فتوا نبود، بلكه حكم بود. حكم يك مقوله ديگري‌ست كه فقيه تنها در شرايط خاصّ به صورت كاملاً مصداقي مي‌تواند بيان نمايد. يا مثلاً امام خميني(ره) حج را تعطيل فرمودند. اين‌ها حكم هستند و نه فتوا. مرجعي مي‌تواند حكم صادر نمايد كه مقبوليت عامه‌اي داشته باشد كه بتواند تمام يا بخش عمده‌اي از جامعه مسلمين را هماهنگ نمايد. پس؛ اگر از صد روحاني ديگر هم بپرسيد، آن‌ها هم كه بايد از مجتهد و مرجع‌شان بپرسند، هيچ مرجعي آن پاسخي را كه شما دنبال آن هستيد، نخواهد داد و تنها به ذكر حكم كلّي بسنده خواهد نمود. مگر به صورت غير الزام‌آور و تنها جهت ارشاد و راهنمايي. بر اساس علم فقه، تشخيص موضوع و تطبيق حكم بر مصداق بر عهده مكلّف است. مثال ساده‌تر: هرگز از فقيه نخواهيد شنيد كه بگويد: «آن‌چه در اين ليوان است نوشيدنش حرام است». بلكه مي‌گويد: «اگر آن‌چه در اين ليوان است مستي مي‌آورد، نوشيدن آن حرام مي‌باشد»! موفق باشيد.
+
حامد
حامد:
در مورد وجوب تحقيق چطور؟ آيا وظيفه به تحقيق داريم؟
پاسخگو:
لازم نيست
حامد:
ممنون، ببخشيد از اينکه وقتتان را گرفتم. ولي اين سوال برايم اخيرا دغدغه شده است. بسيار ممنون مي شوم که راهنماييم کنيد. شما فرموديد لازم نيست. حال آنکه با تحقيقي ساده و نخريدن چنين کالاهايي مي توانيم در نجات جان مسلماناني(فلسطينيان) سهيم باشيم و نيز مانع عمليات دشمن عليه مسلمانان و اسلام شويم.
پاسخگو:
حکم شرعي همونه که عرض شد
پاسخ
... بنابراين از يك فقيه هرگز نخواهيد كه مصداق را براي شما بگويد، زيرا اگر هم چنين كند، آن‌چه مي‌گويد براي شما حجّيت نخواهد داشت و الزام‌آور نيست. مثلاً اگر فقيه بگويد كه تنباكو حرام است، زيرا ضرر جسمي فراوان دارد، اين يك فتوا نيست، بلكه فتواي اصلي اين بوده است: «هر چه ضرر جسمي فراوان داشته باشد حرام است». اين ديگر به تشخيص دكترهاست كه بگويند آيا ضرر تنباكو فراوان است يا خير. در اين مثال، فقيه خبر از نظر اطبّا داده است و از همين رو، بخش دوم كلامش براي شما الزام‌آور نيست و جنبه اطلاع‌رساني و خبري دارد. فتوا نمي‌تواند كلّي نباشد. چون احكام مستنبطه در فقه موجود كلّي هستند...
+
حامد
سلام عليکم، بنده اخيرا سوالي را از چندين روحاني پرسيده ام و همگي جواب مشابهي دادند ولي بنده از جوابشان راضي نشدم. مي خواستم نظر شما را بدانم. در زير نمونه اي از آن را آورده ام:
حامد:
سلام عليکم، اگر يقين پيدا کنيم که شرکتي مثل گوگل حامي صهيونيسم است، آيا بر ما واجب مي شود که هرگز از گوگل براي جستجو استفاده نکنيم؟ و يا مثلا از gmail ديگر استفاده نکنيم؟ چون استفاده از سايت گوگل به منزله ي افزايش آمار استفاده کنندگان آن مي باشد و به سود اين شرکت است.
پاسخگو:
سلام، اگر استفاده از آن‌ها باعث تقويت دولت‌هاى کافر و استعمارگر که دشمن اسلام و مسلمين هستند، شود و يا قدرت مالى آن‌ها را براى هجوم به سرزمين‌هاى اسلامى يا مسلمين در سرتاسر عالم، تقويت نمايد، واجب است که مسلمانان از خريد و به‌کارگيرى و استفاده از آن‌ها اجتناب کنند،
پاسخ
سلام برادر عزيزم. شما به مطلب مهمي بايد دقت كنيد، تا بتوانيد دليل اين اصرار شما و انكار پاسخگو را دريابيد. شما مي‌خواستيد به يك پاسخ صريح برسيد، ولي متوجه شديد از چنين پاسخي خبري نيست. چرا؟! زيرا فقيه بر اساس علم فقه به مسأله‌هاي شرعي پاسخ مي‌دهد و در مبادي علم فقه آمده است كه: «فقيه تنها وظيفه دارد حكم كلّي شرعي را بيان نمايد و تشخيص مصداق با مكلّف است». دقت كنيد چه عرض شد. فقيه نمي‌تواند به شما بگويد: «استفاده از نوشابه كوكاكولا حرام است.» او تنها مي‌تواند احكام شرعي را به صورت كلّي بيان نمايد. مكلّف يا همان مقلّد هم، بر اساس اين‌كه موضوع پرسش چه باشد، يا خودش تشخيص خواهد داد و حكم كلّي را تطبيق به مصداق مي‌كند و يا در شرايط تخصصي بودن موضوع، به كارشناس مربوطه مراجعه مي‌نمايد. وضعيت علم فقه اين‌گونه است. لذا فقيه به شما مي‌گويد: «هر كالايي كه خريد آن به دشمن اسلام كمك معتني‌به نمايد، به صورتي كه عرف بگويند با اين كار دشمن تقويت شد، خريد آن حرام است». حالا شما به آمارها مراجعه مي‌كنيد، اگر تشخيص داديد «كوكاكولا» چنين وضعيتي دارد، بر شما حرام مي‌شود...
