سلام، احسنت بر شما. البته جاي يك نكته خالي نماند. مريم عزيزم ازم خواست كه طرح را برايش با مداد بكشم. يك كم تقلّب شد اين‌جا. سيداحمد خودش كشيد و رنگ كرد. سيدمرتضي هم خودش كوبيسم (!) كار كرد. ولي گل روي كوزه مريم را من با مداد كشيدم و او رنگ نمود. اين را گفتم كه يهو تفاوت زياد بين نقاشي مريم و سيداحمد سبب تعجب نگردد. به سيداحمد هم پيشنهاد كردم كه اگر دوست دارد حاضرم يك طرح مدادي بكشم و رنگ كند، ولي او استوار و مقاوم و با قدرت گفت: «نه، خودم مي‌كشم!». اما مريم استقبال كرد و خودش هم اصرار نمود به اين طرح اوليه مدادي! ممنون از توجه شما. ديروز هم كوزه را برد مدرسه، كلاس هنر. معلم به همه شاگردان نشان داد و گفت كه نقاشي با «گواش» اين‌گونه است. بعد هم گرفت و برد! به عنوان اثر يكي از دانش‌آموزانش نگه مي‌دارد. از مريم پرسيدم: وقتي معلم كوزه رنگ شده تو را به همه دانش‌آموزان نشان مي‌داد چه حسي داشتي؟ گفت: «خنديدم!» :)

رنگ آبي، رنگ مورد علاقه سيدمرتضي‌ست. همه چيز را آبي مي‌كند. نقاشي مي‌كشد، يهو مي‌بيني سر تا پاي همه نقاشي را آبي رنگ كرده است! هر چه مي‌خواهم بخرم، مي‌گويد: آبي! الآن مسواك و پالتو و پيراهن و شلوار و خلاصه هر چه كه دارد، به انتخاب خودش، آبي‌ست! خلاصه كوزه را هم... تشكر