دروغ مي‌"گويي و اين خيلي بد است. وبلاگ مرا نخوانده‌اي، از مطالبم نيز خوشت نيامده است. اين‌جا هم اصلاً نيامده‌اي و هرگز هم نخواهي آمد. اين پاسخ بنده را هم هرگز نخواهي ديد. ولي متأسفم كه به خاطر تبليغ سايت خودت، حاضر شدي به اين سايت‌هاي زرد پول بدهي و چنين دروغي بگويي. چرا دروغ؟ خب راست بگو، بنويس كه ما يك سايتي داريم و شما را به آن دعوت مي‌نماييم. صادقانه و دوستانه. ننويس: وبلاگتو ديدم. اين مي‌شود دروغ و دروغ مگر از گناهان كبيره نيست؟! ايمان خودمان را به يك تبليغ ساده بفروشيم؟! اين درست است؟ از مؤمن چنين سر مي‌زند؟!