سلام برادر. خواندن نقد آقاي عباسي اصلاً ناگزيرم كرد كه «يوگي» را بنويسم. به شيوه نقد ايشان نقد دارم. بحث كشتي نوح و قصه Ark و خيلي از مطالبي كه نقادانه طرح مي‌شود. البته اين فضاي كوچك جايگاه چنين بحث‌هاي پردامنه‌اي نيست تا بتوانم آن‌چه در ذهن دارم عرض كنم، اما خيلي خلاصه‌اش اين مي‌شود: افراط در نقد خودش مستوجب نقد است. منظور اين‌كه در تمام دوران كودكي خويش كارتون يوگي را تماشا كردم، يك‌بار هم حتي به ذهنم خطور نكرد اين كشتي ربطي به كشتي رسول بزرگوار و برگزيده خدا حضرت نوح(ع) داشته باشد. وقتي مخاطب انيميشن كودك است، بايد آن‌چه او مي‌فهمد را هدف قرار داد، نه با نگاه دكتريني از زاويه يك دانشمند به نقد نشست. اساساً آن‌جا كه اثري در فرهنگ عمومي ساخته مي‌شود بايد با فهم عمومي ارزيابي شود. حتي اگر فرمايش آقاي عباسي صحيح باشد و حقيقتاً سازنده قصد مذكور را داشته، وقتي به نيّتش نرسيده كه نبايد ترسيد، بايد گفت: خواسته ولي شكست خورده. آثار را نمي‌شود با نيّات سنجيد، بايد با آمارگيري و پيمايش نتيجه را فهميد. بنده البته در قدّ و قواره «فيلم‌شناسي» و «نقد انيميشن» نيستم، نه سواد و تحصيلاتش را دارم و نه آموزشي ديده. تنها ديدگاه عوامانه خود را بيان نموده‌ام. تشكر از نظر لطف شما.