[ادامه] همه را به يك چوب نمي‌شود زد، البته. اما درباره فرهنگ كه مي‌شود نظر داد. مثلاً آيا نمي‌توان گفت جامعه غربي اينديويژوال است؟ خانواده از بين رفته و مردم تنها زندگي كردن را ترجيح مي‌دهند؟ فوراً متهم مي‌كنيد كه همه غرب را به يك چوب زده‌اي؟ فرهنگ را گزارش كرده‌ام. فرهنگ معاصر ايراني، همين دهه‌هاي اخير، زنان را به سوي كسب هويت اجتماعي هول داده است. فوج فوج از خانه‌ها بيرون مي‌زنند و دنبال چيزي مي‌گردند كه بسيار برترش را ساليان سال داشتند. امثال بانو مجتهده امين كه تاج سر ما هستند و به وجودشان در ايران‌زمين فخر مي‌فروشيم، چون دختركان اين عصر نمي‌انديشيدند و عظمت وظايف مادري را به پشيز حضور پررنگ اجتماعي نفروختند. همه افراد جامعه را نمي‌شود متهم كرد، ولي مي‌توان از سير نزولي و تغييرات فرهنگي گزارش داد. اما درباره دختر، آري، مسائل خصوصي دارد و نياز به كسي كه بازگويد. إن‌شاءالله به سن واگويه مسائل خصوصي رسيد، براي اين مسأله تدبيري خواهم انديشيد. زندگي بن‌بست ندارد، بايد مانند جوي بود و روان شد. توقف‌پذير نيست. اگر سنگي سد راهت شد، آن را دور بزن. از ترس آينده، امروزت را خراب نكن و نابود نسازد. من اين‌گونه مي‌انديشم و براي آينده فرزندانم، بدون مادر، برنامه‌ها دارم. چه كه بي‌مادري را، برتر از بدمادري مي‌دانم. تشكر از اين‌كه بي‌پروا و صريح، چون هميشه، نظر خود را بيان فرموديد. سپاس.