سلام و تشكر. ترديدي در آن‌چه فرموديد نمي‌توان كرد. در اين چهار سال اگر انگشتان دستم را بگشايم و تعداد زن‌ها و دخترهايي كه براي ازدواج پيشنهاد شده‌اند برشمارم، شايد انگشت كم آورم. بارها توفيق صحبت‌هاي اوليه نيز فراهم شده و به تبادل ديدگاه انجاميده. چه بسا مواردي عقد موقت جاري، بلكه در پناه محرميت و فضاي گفتگوي محرمانه شناخت بيشتري به دست آيد. اما چه حاصل كه مطلوب يافت نشده و هر چه ديدم از بابت اخلاق نپسنديدم. از اقشار مختلف؛ بالاي علمي تا پايين‌ترين سطوح، خانواده اهل علم تا معمولي، مذهبي شديد تا متوسط، چه و چه. جمع‌بندي نهايي: اگر چه استقراء تامّ صورت نپذيرفته، لكن وقتي مشت نمونه خروار حساب كنم، اميدي به زنان و دختران اين روزگار براي همسري ندارم. تفألي زدم و حتي با يك خانم اهل استراليا كه واسطه‌اي معرفي كرد تلفني صحبت كردم، شيعه شده و قصد آمدن به ايران داشت. يكي دو هفته‌اي تماس و گفتگو، آخر كار سر حقوق 200 دلاري بنده به تفاهم نرسيديم! براي ايشان جاي تعجب كه چطور مي‌شود با 200 دلار سه بچه را اداره كرد!؟ بگذاريم و بگذريم كه اين درد عصر ماست. تهاجم فرهنگي بيش از آن‌كه مردان را تحت تأثير قرار دهد زنان را برده، شسته و روفته و تقوا و ورع باقي نگذاشته. مذهبي‌ترين زنان را مي‌بيني به مال دنيا چون گرگي به گله زده و مستي لايعقل بي‌پروا حمله‌ور، دروغ نُقل كلام‌شان، در غيبت و تهمت و بي‌اخلاقي هيچ پروايي ندارند و در ضرورت افشاي اسرار شوهر ترديد نمي‌كنند، پرتوقع و افزون‌‌طلب! مادري از خاطر رفته و به تاريخ سپرده شده، در موزه‌‌ها نشان بايد جُست. هوس آموزش رانندگي و خيابان‌‌سواري و بازارگردي و ميهماني‌بازي‌هاي زنانه و دانشگاه رفتن و اشتغال واله‌شان ساخته و شيدا، همه آنان‌كه مدعي مادربودنند! ما زنان را اين‌گونه يافتيم كه در اين زمانه به هيچ صراطي مستقيم نمي‌شوند و هيچ سلاحي آنان را كارآمد نيافتد كه قانون خلاف اسلام حمايت از خانواده مصوّب 1353 قدرت مرد را در مديريت از ميان برده. در اين زمانه كه حفظ ايمان مانند آتش كف دست است، طيّ اين مرحله به تنهايي آسوده‌تر، تا آن‌كه خود امتحاني فوق امتحان شود. «لتسكنوا» وقتي نيست، ازدواج چرا؟! عطا را به لقا بخشيدم و عيال‌واري به سه فرزند بس نمودم. آردم بيخته، الكم آويخته، باقي را توكل بر خدا كه لايكلف الله نفساً الا وسعها.