...راهش اين است كه يا ديگر پول در جيب خود نگذاريد، يا يكبار با او برخورد شديد كنيد، يا ديگر با او همكار نباشيد و محل كار خود را تغيير دهيد. خلاصه، اساساً «عفو» تنها يك دليل عقلايي دارد و آن «اصلاح» است. اگر «اميد به اصلاح» نباشد، عفو عملي مذموم و قبيح است. اگر توصيه شده عذرپذيري، جايي‌ست كه اميد به اصلاح هست، اما ترس از عدم اصلاح هم وجود دارد. در اين موارد خب توصيه مي‌شود كه عمل به ظنّ شود، طبيعتاً اميد به اصلاح در هنگام عذرخواهي‌هاي اوليه احتمال بيشتري دارد. اما وقتي قطع حاصل مي‌شود از عدم اصلاح، اميد به اصلاح اگر نباشد، عقلا عفو را حسن نمي‌دانند، بلكه در شدّت قبح است. موفق باشيد برادر طلبه‌ام.