• وبلاگ : شايد سخن حق
  • يادداشت : دنياطلبي روحانيت
  • نظرات : 0 خصوصي ، 4 عمومي
  • ساعت ویکتوریا

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + بهروز رضايي منش 
    سلام. خوشحالم که شما متخصص تفکيک سازي مفاهيم را بر عهده داريد. البته ترديد ندارم که روحيه ي دنياگرايي ، روحانيان و غيرروحانيان متعهد بر مداخله ي در سياست و اجرا و قضا تا لحظه اي که حريص بر ثروت اندوزي و مقام خواهي نگشته اند بلامانع است. اما! امان از آن تاريخ (که سالياني طولاني از آن مي گذرد) انسان روحاني تبديل به حيوان منفعت خواه سودجو گردد. آن موقع انتزاعيات ذهني شما طلاب محترم مشکلي از دين اجتماعي و اجتماعات ديني نخواهد گشود.
    پاسخ

    سلام بر شما. آن‌چه موجب نگراني‌ست عوارض حاصل از دنياگرايي پاره‌اي از روحاني‌نماها در جامعه است. و گرنه مفهوم «روحاني» آن‌چنان خاصّ است كه بذاته هر چه دنياگراست را دفع مي‌كند و ميل به منفعت مادي را برنمي‌تابد. روزي خدمت آيةالله طيّاره(ره) رسيدم و از ايشان طلب موعظه كردم، فرمود: «بايد چشم و زبان و دلت روحاني شود، تا روحاني باشي». اگر همه آنان‌كه به ظاهر لباس روحانيّت در بر دارند، مانند: حقير، روزي دنياپرست شوند، خداپرستي و معرفت‌الله هرگز از بين نخواهد رفت. هميشه حجت‌هايي بر زمين خواهند بود، روحانيون حقيقي كه ذره‌اي اسير دنياپرستي نمي‌شوند. هزاران سال حكومت جبابره تاريخ و باقي‌ماندن چنين نوادري ثابت كرده است كه دين‌داري ناب هرگز نخواهد مرد. بادا كه باطل‌پرستان لباس دين به تن كنند و چون گرگي ايمان مردم را بدرند، چه باك، كه «حق» فناپذير نيست. نگراني تنها از اين بابت است كه يأس بر مؤمنين چيره شود و مسلمانان عصر ماترياليسم مدرن از لباس اهل ايمان نااميد گردند. مشكل اصلي اين است. از خدا مي‌خواهم چنين روزي نيايد و توفيقي نصيب طلاب اين زمانه شود، تا بتوانند مكانيزمي براي تصفيه لباس روحانيت طراحي و پياده‌سازي نمايند. اگر هر «دزدي» نتواند «ملبّس» شود و «اخلاق» در حوزه‌هاي علميه دوباره چون گذشته مقامي بالاتر از «علم» كسب نمايد و مدرك‌گرايي نفوذكرده به ساحت حوزه‌ها رخت بربندد، اميد كه اميد به مردم بازگردد. تشكر از نكته ارزشمندي كه تذكر فرموديد. ياعلي