هر بار كه تنها يا با بچه‌ها از جلوي نگارستان رد شوم، اگر باز باشد و نمايشگاهي داير، حتماً مي‌روم (يا مي‌رويم) داخل و تماشا مي‌كنيم. هنر زبان زير خاكستر يك جامعه است. هميشه آينده را نشان مي‌دهد. :)