شنيدم از استاد، نقل مي‏كرد از آقاي شاه‏آبادي استاد اخلاق امام(ره)، ميخي از در بيرون آمده، عباي طلاب گير مي‏كرده و پاره مي‏شده بعضاً، تذكر داد كه بكوبند. طلبه‏‏نمايي سخن دراز كرده كه اگر قضاي الهي باشد پاره مي‏شود، نباشد نه، پس چه حاصل كه چكش آوريم و به كوفتن، زحمت اندازيم خود را. آقا رو كرده و فرموده: «مي‏بينم تنبلي شما را موحّد كرده!». بله برادر عزيز و دسته‏گلم، بعضي از ما ادعاي تقدّس مي‏كنيم و به تنبلي دست از زندگي مي‏شوييم. بايد از مكر شيطان به خدا پناه برد كه به صفت خنّاسي براي هر طايفه‏اي حيلتي در جيب دارد، براي موحّدين نيز همين گم كردن سوراخ دعا را. خدا شما را جزاي خير بدهد كه نيك تنبهي دادي. علي يارت!