ما نان را تازه و به روز خريداري مي‌كنيم. سر كوچه ما سه نانوايي هست؛ سنگك، بربري و لواش. البته هر سه ماشيني هستند. دور و بر ما اصلاً نان سنگك واقعي نيست، هر چه هست ماشيني. ما زمان خلوت بودن نانوايي‌ها را مي‌دانيم و معمولاً به صف نمي‌خوريم. مثلاً همين امروز، نيم‌ساعت پيش سه عدد نان سنگك خريدم كه نصف آن را همين الآن بچه‌ها براي شام خوردند! (همين كه در حال نوشتن هستم آن‌ها در حال خوردن نان‌ها :) فقط براي روز مبادا مقداري نان لواش هميشه در فريزر داريم، براي اين‌كه اگر يك روز نتوانستيم نان تهيه كنيم. يكي دو بار پيش آمده كه به صف خورده‌ايم و براي ناهار مثلاً نان جور نشده، از فريزر استفاده كرده‌ايم. غذاهاي ما هم متنوّع است، برنامه آن را اين‌جا نوشته‌ام: http://rastan.parsiblog.com/posts/582 سعي كرده‌ام اين تنوّع رعايت شود، چطور؟ شنبه و دوشنبه و جمعه گوشت قرمز مصرف مي‌كنيم. سه‌شنبه و پنجشنبه گوشت سفيد. روز چهارشنبه هم تلاش مي‌كنم ماهي داشته باشيم. يكشنبه هم حبوبات، يعني پروتئين گياهي. البته تكراري نيست و گاهي همان سه‌شنبه تبديل به كوكو يا فلافل خانگي مي‌شود و چهارشنبه هم. آماده‌جات منظورم اين بسته‌بندي‌هاي كارخانه‌اي‌ست. مثلاً همبرگر يا كباب كه به صورت بسته‌بندي است. اين‌ها را معمولاً نه مي‌خريم و نه مصرف مي‌كنيم. ولي گاهي بچه‌ها ابراز علاقه مي‌كنند و تهيه مي‌كنيم و در فريزر هست. يك وقت خواستند سرخ مي‌كنيم و مي‌خوريم كه البته بايد روز پنجشنبه باشد. جمعه‌ها هم روز غذاهاي فانتزي و كودكانه است؛ اين هفته ماكاروني مثلاً داشتيم، هفته قبل لازانيا، گاهي همبرگر و پيتزا كه البته در خانه درست مي‌كنيم. تنوّع غذا براي اين است كه از تمام مواد آلي و معدني استفاده كنيم و سلامتي تأمين گردد. سبب نشاط و شادي و حفظ روحيه خانواده هم مي‌شود. ممنون.