• وبلاگ : شايد سخن حق
  • يادداشت : مسأله شناخت 42
  • نظرات : 0 خصوصي ، 6 عمومي
  • ساعت دماسنج

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + حامد 
    شما خودتان بسيار بيشتر از بنده واقف هستيد که جايگاه چنين سايتي در جامعه واقعا خالي است و بسيار براي تسريع رشد علمي مورد نياز است.
    وقتي هم سايتي در جامعه تا اين حد مورد نياز باشد، به تدريج بازديدکنندگان آن بالا خواهد رفت. خصوصا اگر ساختار آن دقيق و حساب شده باشد. بنده لزومي نمي بينم که حتما علما و دانشمندان امکان ارسال نوآوري خود داشته باشد.
    چه بسا طلبه ها و دانشجوياني که در حين تحصيل حرف هاي تازه و جديدي داشته باشند.
    در گام نخست مي توان از محدوده ي کوچک تري از افراد پژوهشگر شروع کرد. بين دوستان پژوهشگر تبليغ کنيم. مي توانند نوآوري هايشان را در سايت ارسال کنند و حتي حرف هاي همديگر را نقد کنند
    اگر خوب باشد کم کم بين افراد اهل پژوهش و علما در ساير نقاط جامعه نيز گسترش مي يابد.
    در نبود چنين سايتي، طلبه هاي اهل پژوهش به گروه هاي کوچک در پيامرسان ها براي بحث و تبادل نظر روي آورده اند. ولي با وجود اين سايت اين بحث ها عمومي و همگاني مي شود. مثلا شخصي حرف تازه اي در سايت مي زند و توسط فرد ديگري نقد مي شود. دوباره ممکن است نقدي بر نقدش ارسال شود الي غير. همين گفتمان ها منجر به رشد علمي جامعه مي شود.
    نظر شما چيست؟
    پاسخ

    سايت‌هايي که چنين رويه‌اي داشته باشند کم نيستند. مانند: http://vasael.ir که بسياري از حرف‌هاي نو را جمع‌آوري کرده و ارائه مي‌کند. يا سايت http://reba.ir که مملوّ از حرف‌هاي تازه است. ولي مسأله اين است که امروز سايت‌ها کم‌مشتري شده‌اند و با راه افتادن پيام‌رسان‌ها و آساني استفاده از اپ‌ها در گوشي‌هاي موبايل، کمتر کسي به سراغ سايت‌هاي اينترنتي مي‌رود. تصوّر بنده اين است که سايت فايده‌اي ندارد و مشتري نخواهد داشت، با اين همه کثرت که در اينترنت هست. هدف فقط گفتگوي طلبه‌ها نيست، هدف گفتگوي دانشمندان است، مراجع و علما، اين‌ها را نمي‌شود پاي سايت اينترنتي آورد. اگر چه همان طلبه‌ها و دانشجوها را هم بعيد مي‌دانم بشود جذب کرد.