تك تك الفاظي كه ما در كلام خود به كار مي‏بريم، براي بيان حقيقتي در واقع هستند، ولي اين‏گونه نيست كه حقيقت محكي هميشه واقع خارجي باشد! اين يعني چه؟! :) يعني گاهي بعضي، نه، خيلي هم گاهي نه، بسياري از مواقع، بخشي از حقيقت كه الفاظ از آن حكايت مي‏كنند، درون ِ خود ما هستند! مثلاً وقتي دوستي به شما مي‏گويد: «از اين چيپسا بخور، خيلي خوشمزه ست، تا حالا مث اين نخوردي، امتحان كن!» در چنين مواردي هم واقعاً كلام خبري است و در حال حكايت از يك واقعي است. اما آيا واقعاً شما تا به حال چنين چيپس خوشمزه‏اي نخورده‏ايد؟ يا واقعاً اين بهترين چيپس است؟ نه، قضيه تنها بيان يك احساس است. دوست شما قصد دارد حس خود را از خوردن آن چيپس بيان دارد. الفاظ اين‏گونه‏اند كه در حين حكايت از واقعيت خارجي، از درون گوينده نيز خبر مي‏دهند. كاري كه آيپك، اين لابي اسرائيلي كرده خيلي شگفتي‏آور بود. تصور كنيد سال‏ها عضو معمولي سايت آن‏ها باشيد و هر ماه چند خبر و مطلب براي شما ارسال مي‏كنند، اما اين‏بار، يهو از شما كمك مالي مي‏خواهند، آن هم دقيقاً موقعي كه بيداري اسلامي در تونس و مصر و ليبي شكل گرفته است. اين يك كمي متفاوت است با كمك‏خواهي‏هاي ديگر. آن هم سازماني كه پولش از پارو بالا مي‏رود و خودش مي‏گويد ده‏ها هزار پرسنل و نيروي همكار در دنيا دارد! خب، من هم از لفظ «گدايي» حس خود را بيان كردم! حل شد؟! :)