اگر به مقدمه اين كتاب نگاهي بياندازيد، نوشته است: «اسنادي که در اين مجموعه تقديم خوانندگان محترم مي ‏شود اسنادي است که ساواک در فاصله سالهاي 1335 تا پيروزي انقلاب اسلامي ايران در سال 1357 در پرونده انفرادي امام خميني(س) گردآوري نموده است. مطالعه اين اسناد ضمن اينکه مي‏ تواند بيانگر بخشي از فعاليتها، موضعگيريها و مبارزات حضرت امام عليه سياستهاي ضد اسلامي ـ ملي رژيم پهلوي باشد، نشان‏دهنده عمق دشمني رژيم عليه روحانيت و مرجعيت و بويژه امام خميني است. اين اسناد بدون هيچ گونه دخل و تصرف و تحليل و توضيح در دسترس خوانندگان و محققان محترم قرار مي‏ گيرد. اين جلد در ادامه جلد 16 به موضوعات امام خميني و رژيم شاه مي پردازد.» دقت فرموديد؟! مطالبي كه شما نقل كرده‌ايد از ساواك است. اين گزارشي‌ست كه ساواك به شاه ارائه كرده. آيا مأمورين ساواك ثقه هستند و مورد اعتماد؟! آيا گزارش‌هاي آن‌ها نياز به «تبيّن» ندارد؟ آيا فسق مأموران ساواك آشكار نيست؟ اين كتابي كه از آن نقل فرموديد منبع تحقيق است و نه قضاوت، مشكوك و مظنون است و نه مورد وثاقت. پس بايد در گزاره‌هاي آن تحقيق كرد و بدون اطلاع نپذيرفت. بنده آقاي سيدمنيرالدين را انساني وارسته و به دور از نيرنگ و فريب يافتم، با مراجعه به اسناد و جزوات و سلوك زندگي ايشان. نمي‌توانم به سادگي چنين رفتاري را به ايشان مستند بدانم. بله، ساواك دروغ‌هاي زيادي داشته است، اين نيز مي‌تواند از آن‌ها باشد. اين فيلم اقرار يكي از مأموران ارشد ساواك است، ببينيد: http://www.aparat.com/v/rN8in