همين حال حاضر هم اگر به شهرستان‌ها تشريف ببريد، روستاها، دهات، هر چقدر كه از مركز دور شويد، روحانيت نقش پررنگ‌تري در زندگي مردم پيدا مي‌كند. من خودم براي تبليغ كه به روستاها مي‌رفتم، كلي كار به گردنم مي‌افتاد، حتي بيل‌زدن! بله، مسجد خراب بود و با كمك اهالي بيل و كلنگ در دست زمين را صاف كرديم زير پاي نمازگزاران. توقع است اصلاً. تازه بعد از آن‌همه بيل‌زدن، مردم گفتند كه روحاني قبلي كه چند سال قبل آمده بود در سيل رودخانه هم كمك كرده بود! قاضي منطقه مي‌شود روحاني، از نظر اخلاقي. مشكلات و درگيري‌ها و اختلافات را به او ارجاع مي‌دهند. فلاني در يك دهات ديگر از مكه برگشته، اصرار مي‌كنند كه آقاي روستاي خودمان (كنايه از آخوند) را برداريم برويم ديدار حاجي! اين سنّت هنوز هم باقي مانده. به آخوند آخوند مي‌گفتند چون درس خوانده بود؛ «آقاي درس خوانده». در روزگاري كه معمولاً مردم عادي سواد خواندن و نوشتن و محاسبه و رياضي نداشتند. خيلي از كارها هست كه در مسجد بهتر انجام مي‌شود. خوشحال شدم وقتي ديدم جناب آقاي قاليباف رئيس محترم مجلس شوراي اسلامي اخيراً فرمود كه زماني را مي‌خواهند تعيين كنند كه هر كدام از نمايندگان در يكي از مساجد بنشيند و به سخنان مردم گوش كند! اين عالي‌ست. يعني مردم تهران مثلاً بدانند كه هر سه‌شنبه ساعت 4 عصر آقاي نماينده در آن مسجد است، هر هفته هم به طور منظم هست. إن‌شاءالله خداوند توفيق بدهد به ايشان تا اين كار را به سرانجام برساند.