... را به مردم و خصوصاً جوان‌ها سپرده است و بارها اصرار كرده كه خودمان بايد حافظ آن باشيم. اگر عرض كردم قيام در گام اول صفر و يكي‌ست، منظورم اصل بودن و نبودن طاغوت است؛ مسأله اين است - به قول شكسپير - بودن يا نبودن! اين‌جا هم البته راه‌هاي خوب و بهتر وجود دارد، تا طاغوت سرنگون شود. اما نمي‌شود و فرصت نيست و امكانش كه به بعد از رفتن طاغوت هم فكر كنيم. كه البته امام ره ظاهراً تا حدي به فكر بودند و قبل از پيروزي انقلاب به دكتر حبيبي سپردند تا يك پيش‌نويس قانون اساسي بنويسند كه با خودشان 12 بهمن به ايران آوردند و تحويل خبرگان قانون اساسي شد. اين‌كه ما چه كنيم، ابتدا توصيه مي‌كنم وصيت‌نامه امام ره را يك‌بار ديگر بخوانيد. وظيفه ما را در برابر انقلاب يك به يك برشمرده‌اند. اما تكليف هر فرد تابع شرايط و امكانات اوست. من شخضاً تصور مي‌كردم پاشنه آشيل انقلاب اسلامي ايران حوزه علميه قم است. آمدم طلبه شدم كه خدمت كنم. ديدم بله، بحران اصلي اين‌جاست. حوزه علميه ما در يك رخوت و خواب عجيب و شگفت‌آوري‌ست كه انسان از بيان آن شرم مي‌كند. دعواهايم با مسئولين حوزه سبب شد تا سه بار اخراج شدم! در نهايت استاد حسيني ره را يافتم كه شعارهاي تحول در حوزه مي‌داد. اخيراً هم استاد اكبرنژاد پرچم تحول در حوزه را برافراشته است. گمان و باور حقير اين است كه تا حوزه اصلاح نشود اميدي به اصلاح فرهنگي نظام اسلامي نيست! نيازها خيلي زيربنايي‌ست! ياعلي