...مقابله با اين ارتش ممكن است؟ مي‌دانيد اين ارتش آن‌قدر قدرتمند در منطقه بوده كه عمان براي مقابله با شورشي‌هاي كمونيست از ايران كمك مي‌خواهد و ايران نيرو اعزام مي‌كند و عمان را پاكسازي مي‌كند؟! در منطقه اين‌طور بوده. حالا قيام عليه اين ارتش مثل مديريت يك شركت بزرگ است؟ خيلي از كساني كه درباره انقلاب نقدهاي اين‌چنيني دارند حتي قادر نيستند رئيس ظالم شركت خود را عوض كنند. با همه ظالم‌هاي دنيا مي‌سازند تا مبادا گوشه قبايشان پاره شود. اتفاقي كه به دست سيدروح‌الله مصطفوي خميني افتاد عجب است. خيلي شگفت‌آور است. اين را حقير بعد از اين‌كه مدت‌ها دنبال مطالعه تاريخ انقلاب بودم عرض مي‌كنم. يك آخوند بتواند ليبرال‌ها را با خود متحد كند؟ اين ساده است؟ طرفداران مصدق كه خود چند گروه مي‌شدند، چطور امام توانست همه اين‌ها را بياورد در قيام شريك كند؟ بعد هم وقتي همه اين‌ها سهم‌خواهي كردند، چطور طوري رفتار كرد كه خودشان كاري كنند در جامعه بي‌آبرو شوند، با قتل‌ها و جنايت‌ها و بعد حذفشان كرد! اگر همه اين‌گروه‌ها نمي‌آمدند معلوم نبود بشود انقلاب كرد. كارشناسان بسيار زبده‌اي در سيا پشت شاه بودند كه علي‌رغم ميل او گفتند بختيار سر كار بيايد. بختيار تير خلاص به انقلاب امام بود. بايد امام زمين مي‌خورد. بختيار دشمن شاه بود. آمريكا دشمن شاه را آورد تا انقلاب را سركوب كند. اگر سحابي و سنجابي و بازرگان و جمع بزرگي از اين ليبرال‌دموكرات‌ها كنار امام نبودند چه مي‌شد؟ جامعه انقلابي دو پاره مي‌شد و زمين مي‌خورد. اما يا بايد اقرار كنيم كه امام ره باهوش‌تر از مأمورين سيا بود، يا بپذيريم كه «إن تنصرالله ينصركم» درست است. خميني ره با توكل بر خدا قيام كرد و خداوند وعده داده كه اگر كسي براي دين خدا قيام كند او را ياري مي‌كند. پس اين حوادث را خداوند طوري مديريت كرده كه به نفع اسلام باشد. همه اين‌ها هم به نيت امام ره باز مي‌گردد كه از روي هواي نفس رفتار نكرد. امام مثل ما يك انسان عادي بود، اما چون باتقواتر از ما بود، نزد خدا گرامي‌تر بود. هدف در يك قيام صفر و يك است. خوب و خوب‌تر ندارد. انقلاب يعني بيرون كردن طاغوت. اين مشكك نيست. بود و نبود است. اگر طاغوت را بيرون كردي تمام است. اگر نكردي شكست...