سلام. تافلر در كتاب‌هاي «موج سوم» و «جابه‌جايي در قدرت» مدعي‌ست عصري كه در آن «كشاورزي» قدرت بود و عصري كه در آن «صنعت»، گذشته است و ما در عصري زندگي مي‌كنيم كه «اطلاعات» قدرت است. «اطلاع‌رساني» و «ارتباطات» نيز از اركان آن بوده و ايجاد قدرت مي‌كنند. اينترنت در اين دو حوزه تحوّل ايجاد كرده؛ اطلاع‌رساني و ارتباطات. به همين دليل بود كه سال 1378 نامه‌اي نوشتم و خطرات اينترنت را گوشزد كردم. از سال 1376 مقالات علمي مورد نيازم را در اينترنت مي‌يافتم و بنابراين با آن آشنا شده بودم. متن نامه اين‌جاست: http://movashah.ir/fa/index.php?w=work&x=417 سال 1388 حوادثي اتفاق افتاد كه توجهات به اينترنت را دوچندان كرد. تا پيش از آن هر چه اين طرف و آن طرف گفته مي‌شد، اثري نداشت. آن روز توجه به «اطلاع‌رساني» بود و بنابراين صدها سايت خبري و خبرگزاري راه افتاد. حوادث سال‌هاي اخير هم توجه به «ارتباطات» را تقويت كرد و به سمتي رفتيم كه شبكه‌هاي اجتماعي توسعه يافتند. اما اشتباه رايج در اين است كه به «سخت‌افزار» و «نرم‌افزار» اينترنت توجه مي‌شود و نه نيروي انساني آن، نه مكانيزم عمل آن. سعي كردم با نوشتن اين مطلب http://movashah.ir/fa/index.php?w=work&x=287 به دوستان نشان دهم سخت‌افزار و نرم‌افزار در درجه دوم اهميت قرار دارند و «انسان» موضوع «اطلاع‌رساني» و «ارتباطات» است. راه حل را حقير در اين مي‌بيند و نه آن‌چه معمولاً در مسيرش حركت مي‌كنيم. يك‌بار هم براي نهادي در صداوسيما «راهي كه بايد رفت» را ترسيم كردم، اين‌جا: http://movashah.ir/fa/index.php?w=work&x=149 در اين راه نيز به مديريت انساني اينترنت توجه شده است. ولي به موفقيت نرسيد. إن‌شاءالله اين توجه حاصل گردد. ممنون.

سلام. كافيست فيلم‌هاي سينمايي چهل پنجاه سال پيش غربي را نگاه كنيد، تعجب خواهيد كرد كه آن‌ها نيز مانند امروز ما ميوه‌ها و سبزيجات را كيلويي خريد مي‌كرده‌اند. يعني كلم و كاهو و هندوانه و سيب و همه اين‌ها را در پاكت ريخته و به منزل مي‌بردند. درست مثل مغازه‌هاي امروزي ما. اما امروز نمي‌توانيد اين‌طور ميوه‌فروشي‌هايي در كشورهاي توسعه‌يافته (!) پيدا كنيد. از طرف ديگر، فيلمي از شبكه مستند پخش شد كه نشان مي‌داد چقدر ميوه و سبزي و نان و مواد غذايي دور ريخته‌ مي‌شود در همين فروشگاه‌ها. زيرا نهادهاي ناظر بر استاندارد هم مي‌آيند و اجازه فروش و مصرف مواد غذايي مانده را نمي‌دهند! تشكر.