جان...؟ متن عميقي بود؟ البته درست است كه از عمق جان نوشته شده، ولي بندگان خدا در همين عمق غرق شده‌اند. نوشته به تبع معضل عمق يافته!

روانشناسي مي‌گفت: «دو نفري كه از هم جدا مي‌شوند، هر دو عزادارند تا مدّتي، چه كه خاطره هست و فرد موضوع خاطره از دست رفته. تفاوتي ميان مرگ و طلاق در حزن پس از آن نيست.» به نظرم پُر بيراه نگفته است اين روانشناس، حتي اگر فرد مقابل ظلم معتني‌به كرده و رفته باشد!

ابتلائات دنيا؛ يا امتحانات قبولي در مدارج كمال است، يا كفاره خطاها و نسيان‌هاي گذشته‌مان. هر چه هست فارغ از اين قاعده نيست: «إن مع العُسر يُسري».