سلام. خودم هم راستش كمي نگران شدم، وقتي اين شدت و حدّت را در كلام‌شان ديدم. من از تقبيح تبليغات رسانه‌اي قصد نداشتم اين‌طور پاسخ شديد و قوي دريافت كنم. ولي احساس مي‌كنم يكي از خواص پرورش كودكان به روش تك‌والديني همين «انحصار» است. وقتي هيچ اراده و عزمي و هيچ قول و تصميمي شكسته نمي‌شود، در ذهن بچه‌ها بت مي‌سازد، بتي مثلاً به نام «بابا» يا «مامان»، بتي كه اگر در سنين بالاتر نشكند، چه بسا عوارضي ضدتربيتي از خود بروز دهد. براي اين كودكان، هر آن‌چه پدر بگويد عين وحي منزل است و جاي ترديد ندارد! البته اميدوار هستم اندكي كه به سن استقلال شخصيت نزديك شدند، اشتباهاتم را كه ببينند، بفهمند نبايد انتظار خدايي از يك پدر داشت و اين بت در ذهن‌شان شكسته شود. مدت‌هاست كه در پاسخ بسياري از پرسش‌هاي‌شان، آن‌هايي كه نمي‌دانم، صريحاً مي‌گويم: «نمي‌دانم». شايد روزي چند بار اين واژه را از زبانم مي‌شنوند. إن‌شاءالله گرفتار انسان‌پرستي نگردند. تشكر از توجه درستي كه به اين مطلب داشتيد.