دروس حوزه علميه از ديرباز سه قسمت داشته است؛ نخست مقدمات. تا مقدمات را نخوانده باشد نمي‌تواند از دروس حوزه استفاده كند. مقدمات شامل دوره‌هاي تخصصي زبان عربي‌ست؛ صرف و نحو و معاني و بيان. امروزه در حوزه شش سال طول مي‌كشد. سپس دوره سطح است. مباحثي كه استاد اكبرنژاد طرح فرموده‌اند، مربوط به دوره سطح است. تا مقدمات را نخوانيم استفاده از سطح دشوار مي‌شود. بنده تمام كتاب‌هاي ايشان را خريداري كرده و مطالعه كرده‌ام، در اين چند سال. اين‌ها ابزار استنباط و فهم دين است. ولي كار كردن با اين ابزار مهارتي مي‌خواهد كه در كلاس درس و در محاجه با استاد به دست مي‌آيد، در مباحثه و پژوهش و تحقيق. اجتهاد همان مهارت است. فهم خود قرآن هم وقتي بحث از تخصص باشد، نياز به ابزار دارد. استاد اكبرنژاد در كتاب‌هاي خود از ابزارهاي فهم قرآن سخن گفته است؛ منطق فهم دين. البته كه مي‌شود قرآن را خواند و فهميد، هر انساني مي‌تواند. اما اين فهم «عمومي» است و نه «تخصصي». فهم دوم زماني به دست مي‌آيد كه ابتدا «اصول فقه» و «تفسير» را بلد باشيم و مقدار زيادي صرف و نحو عربي. پيشنهاد بنده اين است كه از طريق لينك زير با شخص استاد اكبرنژاد يا شاگردان وي مشورت فرماييد. دوره‌هاي آموزشي‌اي در مؤسسه دارند كه شايد بتوانيد استفاده كنيد: http://jame.feghahat.com/signup/signup_in_visit.php

سلام. مؤسسات آموزشي جديدي در اين سال‌ها تأسيس شده، در حوزه قم، مستقل از مركز مديريت حوزه البته، كه در زمان كوتاه‌تري فقه و اصول را آموزش مي‌دهند و معتقدند با شيوه‌هاي جديدتري توانايي اجتهاد پديد مي‌آورند. يكي از آن مؤسسات اين است: http://feghahat.com/%d8%af%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d9%85%d9%88%d8%b3%d8%b3%d9%87/ مي‌توانيد تماس گرفته و در جريان برنامه آموزشي آن‌ها قرار بگيريد. موفق باشيد.

استاد حسيني (ره) همين نظر را داشتند؛ علامه سيدمنيرالدين حسيني الهاشمي شيرازي. مي‌فرمودند، موضوعات تخصصي شده، نظامي از موضوعات پيدا شده، كفار قدرت بر موضوع‌سازي پيدا كرده، موضوعاتي كه نبوده خلق مي‌كنند و فقه ما، مانند گذشته در حد «پاسخگويي» به مسائل مستحدثه باقي مانده. اين سبب ضعف شده. كفار موضوع جديد ايجاد مي‌كنند، حكم فقهي چطور به دست مي‌آيد؟ اندراج هر موضوع جديد در ذيل يكي از 52 باب فقهي موجود، از طريق تجزيه اجزاي موضوع. مي‌روي بانك، يك قرارداد جعاله با تو امضا مي‌كند و يك بيع. مي‌شود وام جعاله. تو از يك طرف نماينده بانك مي‌شوي تا خانه برايش بسازي، بانك هم در نهايت خانه را به خود تو مي‌فروشد، با قيمتي بالاتر. چه مي‌شود؟ مسأله ربا حل مي‌شود! كارشناسان بانك خلاقيت به خرج داده، طوري «ربا» را بزك كرده كه هيچ فقيهي نتواند حكم به حرمت آن بدهد. در عمل همان وام ربوي‌ست، اما ليز مي‌خورد و مي‌رود در دو باب بيع و جعاله. فقيه پاسخگو به مسائل مستحدثه هم در مي‌ماند. نمي‌تواند اين سبك جديد از معامله را تحريم كند،‌ زيرا كافر خيلي خوب موضوع را «ساخته» است. استاد حسيني (ره) معتقد بود فقه بايد متحول شود. اول اين‌كه بتواند موضوعات را مركّب ببيند. بتواند جعاله در كنار بيع را يك «موضوع واحد» تشخيص دهد و حكم حليتي كه هر كدام به تنهايي داشتند، در كنار هم به «حرمت» تبديل كند. نه سرخود، بلكه با مباني و استدلالات فقهي و اصولي. ديگر اين‌كه موضوع بسازد. قادر باشد كفار را به چالش بكشد، با خلق موضوعات جديد مركبي كه سبب پيشروي اسلام شود. الآن ما چنين فقهي نداريم، فقه حكومتي يعني، بايد ايجاد شود، خيلي از فقهاي امروز هم نظرشان بر ضرورت فقه حكومتي‌ست، اين‌جا ببينيد: http://rastan.parsiblog.com/posts/276 . تكليف ما با فقه فردي معلوم مي‌شود. چاره نيست. بلكه به زودي بشود. هر چه زودتر بهتر. در پناه خدا.

ممنون. اين همان موضوع‌شناسي‌ست كه فقها و مراجع فقهي ما باور دارند كار فقيه نيست و بر عهده مكلف يا كارشناس متخصص است. در پناه خدا.

بله مطالعه كردم. بنده بيست سال پيش وقتي در مؤسسه‌اي كار مي‌كرديم كه نياز به يك نرم‌افزار داشتيم، شركت آمريكايي ارائه كننده آن، ايران را به دليل تحريم بلوك كرده بود و ما نمي‌توانستيم دانلود كنيم. آن‌جا بود كه ناگزير شديم از VPN استفاده كنيم. اين ابزار در حقيقت يك شيوه براي ارتباط مستقيم دو شبكه رايانه‌اي از طريق اينترنت است. يك تونل ايجاد مي‌كند كه دو يا چند شبكه محلي به هم متصل شوند بدون اين‌كه درگير اينترنت باشند. پس يك ابزار مجرمانه نيست. البته متأسفانه امروزه به عنوان راهي براي فرار از فيلترينگ مطرح شده.

سلام. قانون صريح وجود دارد. قطعاً وقتي نهاد مربوطه حكم رسمي مي‌دهد به فيلتر كردن يك نرم‌افزار، اين يك قانون صريح است و لازم‌الاجرا. فقهاي شيعه مبنايشان بر عدم تعيين مصداق است. يعني اساساً اعتقاد و باورشان بر اين است كه فقيه صرفاً وظيفه دارد حكم كلي را بيان كند و تشخيص موضوع بر عهده مكلّف يا كارشناس موضوع‌شناس است. در پناه خدا.